Ya sev ya terket diye bir söz var genelde erkekler kullanır ve daha çok yurt, futbol takımı gibi sevgilerini en üst mertebeden göstermek istediklerinde gündeme gelir. Bence bu söz biz kadınlar için şöyle değişmeli; sevilmediğin için terket… çünkü bu kadar erkek egemen bir toplumda üstelik maalesef erkeklerin bu sevgisizliğine hak veren pek çok da kadın varken yaşamak imkansız. Her gün daha çok artıyor şiddetin boyutu, her gün daha çok can yanıyor ve birbirini kollaması yurt olması gereken kadınlar bile kurt olup av gözetiyor.
Anlaşıldı ki hiç bir şey değişmeyecek. O halde biz kadınlar için tek yol hayat sahnesinden çekilmek… ironi gibi ama tüm meslek kollarındaki kadınlar bir anda çekilse sahneden, evden, işten, her yerden gitseler daha mı mutlu olur erkekler? Bu soykırım benzeri kadın kıyım sona erer mi? Boşlukları hemen doldurup yollarına devam ederler mi? Daha rahat mı yaşarlar? Kaşık düşmanından, işte yorulup eve külçe gibi gelenden, dır dırdan azade bir hayat mı bekledikleri ? Kadın olmayınca çocuk da olmayacak, hayata bak sakin sessiz … soyları tükenene kadar yaşasınlar bu şekilde… rahat dururlar mı? Sakinleşirler mi??
Hiç sanmıyorum bu sefer birbirilerinin canını yakmaya başlarlar. Güçlüler güçsüzleri yer yine, zavallı hayvanlar daha fazla eziyet çeker, kadın yerine koyacakları her şeyden, herkesten çıkarırlar hırslarını… Şiddet bitmez ama olsun kadınlar kurtulur hiç değilse…istediğiniz bu mu beyler? Topyekün çekilmelimiyiz hayatınızdan? Sizi bilmem ama benim istediğim bu. Başka türlü koruyamıyoruz kendimizi. Sizinle, size rağmen olmuyor. Kadınlığımıza, zekamıza, aklımıza, kalbimize yaptığınız hakaretlerin sonu gelmiyor. Birbirinizden aldığınız güçle her gün daha ileri gidiyorsunuz. Siz bizi yok etmeden biz gidelim bir an önce …
Sokak ortasında ölmediğimiz, emeğimizin hiç sayılmadığı, canımızın yanmadığı yurtlar edinelim kendimize…
Nedenleri, niçinleri hakkında binlerce kez konuşuldu, defalarca gözler önüne serildi herşey ama hiç bir şey değişmedi aksine her gün daha da kötüye gitti, gidiyor ve gidecek de ne yazık ki… önü açıldı zalimlerin, zulümlerin.. ne kaldı geriye?? Koca bir sıfır… bu ülkede şiddete uğramayan kadın kalmadı. Her kesimden, her yaştan her kafadan… fiziksel değilse duygusal o da olmadı zihinsel … hala ne bekleniyor? Gidelim bence, gerçekten çekip gidelim hayatlarından, bırakalım dünya daha da berbat bir yer olsun… ya da… yadası belli hanımlar, birbirimize yurt olalım, yer olalım, şifa olalım… bizim bizden başka çaremiz yok bunu bilelim… ya da sızlanmayı kesip razı olalım, boyun eğelim, yok olalım … dördüncü bir çare bulan varsa söylesin ne olur? Benim aklım da, kalbim de dahasına yetmedi maalesef
