Yazmayım diyorum ama şu günlerde bile aksiyon bitmiyor. Bir gün hatta bir kaç saat içinde bile bir kaç farklı haber alabiliyoruz. Sıkılmak imkansız… o zaman da yazmak isteğim önü alınmaz oluyor.
Ülke gündemi hepimizin malumu, yeterince yorum da yapılıyor zaten, benim farklı bir yorumum yok. Ya da varsa da bende saklı. Bugün bununla ilgili yazmayacağım, anneme söz verdim. Bilinmez günler ve sonrasına dair kaygım devam ediyor. Bunu yönetmenin tek yolunun yaşayıp görmek olduğuna karar verdim. Şimdiden bir de gelecek kaygısı eklemek istemiyorum yüklerime. Sürprizlere açık olmayı öğrendik nasıl olsa, kim bilir belki de mucizeler de bulur bizi. Bekleyip görelim.
Günler biz sıradan insanlar için rutin geçmeye devam ediyor, uslu uslu oturuyor, kurallara uyuyor, mutfak becerilerimizi geliştirmekle uğraşıyoruz. Temizlik diyemeyeceğim zira kaçıncı tura geçtim bilmiyorum. Evde yıkanmadık, silinmedik yer, düzeltilmedik çekmece dolap kalmadı. Yerleri silmekten neredeyse alt kata inmek üzereyim, mutfak tezgahı ise silinmekten inceldi.
Mutfakta denemediğim tarifler halen var tabi ama bir hayli yeni reçete denedim. Mantı, pide, pizza bu haftanın ilkleri oldu. Tek avuntum kilo almamış olmak. En azından sabit kalmak bile başarı olacak benim için.
Ailem ve arkadaşlarımla görüntülü sohbetler en neşeli aktiviteler, çok eğleniyorum… bir de akşamları izlediğim film ve diziler. Dün akşam Netflix de Özgürlük Yolu filmini izledim, çok çok güzeldi…bir gün böylesi bir kaçış yaşamak ister miydim onu düşündüm. Mesajları da dikkat çekici, öneririm.
Okuma Salonu sayfam ise en keyif aldığım alan. Yeni kitaplar, yeni anlatımlar heyecan veriyor. Daha da canlanması için uğraşacağım, umarım sizler de keyif alırsınız. Tabi bir de yazmaya çalıştığım romanın kurgusu dolduruyor zihnimi. Henüz yazamasam da, kurgusu kafamda oturdu. Hızla kağıda geçireceğimi ümit ediyorum.
Bu süreçte bir çocuk öyküsü yazmayı denedim ama konunun uzmanı olmadığım için nereden başlamam gerektiğini bilemedim. Şimdilik beklemede.
Dedim ya bu ülkede sıkılmak imkansız, aksiyon bol. Ben sıkılmayan taraftayım. Bir şekilde kendimi oyalama yolları buldum. Bu anlamda kendimi motive ediyor ve böylesi bir Pandemi döneminde sıkılmanın lüks olduğunu düşünüyorum.
Sıkılanları da anlamaya çalışıyorum elbette, belki tek varlık sebepleri daha önce yaptıkları idi. İşe gitmek ve orada geçen zaman, dahil oldukları sosyal çevre ve buna benzer uğraşların dışında çok da kendilerini gerçekleştirebilecek alanları yok mu acaba diye düşünüyorum. Oysa kendi bütünlüğümüzü sağlayacak güce sahibiz hepimiz. Sadece bu potansiyelin farkında değiliz. Ev işi, yemek, çocuklarla uğraşmanın ve sürekli aynı işleri yapmanın yorucu ve sıkıcı olduğunu inkar edemem ama bu kıskaçtan çıkacak güce kavuşmak için de biraz çaba harcamalıyız. Uykuya sığınmak, geç yatıp, geç kalkmak ve günü öldürmek de bir yol ama doğru mu bundan emin değilim.
Aşırı kontrolcü olmak, bağımlı olmak, kendini gerçekleştirememek bu dönemde out ya da tabiri caizse prim yapmayan özellikler olacak ve sanırım böyle de devam edecek. Oysa kendi bütünlüğüne sahip, creative ve adaptasyon kabiliyeti olanlar için bu günler çok kazançlı…
Başka bir tercih hakkımız yok bu günlerde, bekleyeceğiz. Ama nerde ve nasıl işte onu seçebiliriz. İçimizdeki yeni arkadaşla tanışmak için iyi zamanlar… örneğin ben epeyce farklı kişileri saklamışım içimde. İlerleyen günlerde sizlerle tanıştıracağım onları da. Bakalım günün sonunda en baskın karakter hangisi olacak… Bir mutfak robotu mu, süpürge mi yoksa kalem miyim birlikte göreceğiz…
Ara sıra keyif de yapıyorum ama bu neden en cılız onu da öğreneceğim, çalışmaya kodluymuşum onu anladım, şimdi tek dileğim keyif yönümü beslemek olacak…Evde ve işte çalışmaya, dışarıda ise gezmeye kurulmuşum. Evde keyif nasıl oluyor onu henüz bilmiyorum… bütün gün çalışıyorum sanki yarın başka işim varmış gibi, bu üzerinde çalışmam gereken bir husus, bu yönümü beslemeye karar verdim. Öğrenince evde iş yapmadan nasıl eğlenilir size de anlatacağım, örneğin bu akşam Bocelli ile harika vakit geçirdim, nefisti…
Sağlıkla, keyifle, sevgiyle kalın… iyi haftalar hepimize…