Korona

Bir süredir yazmadım, çünkü pek bir şey değişmedi hayatımda. Mart, Nisan nasıl geçtiyse Mayıs da öyle geçmekte… ufak bazı dokunuşlar var elbette. Örneğin eskisi kadar mutfakla haşır neşir değilim. Hamur işleri yerini günlük yemeklere bıraktı. En azından iyi ya da kötü pek çok yemeği yapmayı öğrendim. Gerisi el lezzeti ve deneyim sanırım. Yaptıkça daha çok

Belli ki bu böyle devam edecek. Endişeli, kaygılı günler elbette geride kalacak ama sanırım izleri bir süre daha devam edecek. İsterdim ki anlatacak çook keyifli şeylerim olsun ama yok. Beklemek var, sabir var ve en kiymetlisi umut var. Sizlerden farklı neler yaptım? 65 üstü ve 20 yaş altındakilerden farklı olarak bir iki kere markete gittim.

Yazmayım diyorum ama şu günlerde bile aksiyon bitmiyor. Bir gün hatta bir kaç saat içinde bile bir kaç farklı haber alabiliyoruz. Sıkılmak imkansız… o zaman da yazmak isteğim önü alınmaz oluyor.Ülke gündemi hepimizin malumu, yeterince yorum da yapılıyor zaten, benim farklı bir yorumum yok. Ya da varsa da bende saklı. Bugün bununla ilgili yazmayacağım, anneme

Karantinada bilmem kaçıncı gün… ne ilginç!! Olmaz dediğimiz şeyler oluyor ve biz sadece bekliyoruz. Evde yapılacak işler tükendi, yani ertelenen ya da önceliği olmayan demek istedim, günlük işler var gücüyle devam, artarak, katlanarak. Yeni tarifler denenmeye devam ediyor ama bu sefer de kilo sıkıntısı malum. Aşırı sağlıklı yiyecekler de pek benim keyfime göre değil… nispeten

Bugün 3 Nisan ve ne yazık ki neşe dolamıyor insan… Günleri saymayı da bıraktım. Artık tamamen akıştayım. Böyle de bir yaşam şekli varmış öğrendim. İçimden ilginç biri çıktı şimdi onunla anlaşmaya çalışıyorum. Hiç bilmediğim yeni özellikler. Dün online dinlediğim bir seminerde, bu süreçte yeni şeyler öğrenmek zor olabilir bir de bunun için kaygı yaşamayın, geçmişte

Günler geçiyor. Her ne kadar moral motivasyonumu yüksek tutmaya çalışsam da artık sıkılmaya başladım tabi ki. Hayatımın en zor günleri gibi ağır sözcükler kullanmayacağım, çok daha zor, acılı, sıkıntılı günler yaşadım… en sıkıcı günler de değil elbette yapacak bir sürü şey var evdeyken bile. Ama sıkıntılı günler olduğu kesin. Belirsiz ve kaygı verici. Geçecek elbette,

Bugün karantina da 14.günüm. Sanırım günlerden de pazartesi… Biliyorum elbette pazartesi olduğunu henüz o raddeye gelmedim ama farklı bir pazartesi hani o keyifli tatil günlerindeki “sendromsuz pazartesi” ler gibi de değil, her zaman ki koşturmalı olanlardan da. Nevi şahsina münhasır bir pazartesi. Sabahtan beri tüm whatsup gruplarımda benzer paylaşımlar ve iyi dilekler vardı. Motivasyonumuzu yüksek

Sevgili günlük, bugün karantinada 10. günüm. Bu süreçte sadece bir kaç kez alışverişe gittim onun dışında hep evdeyim. Yemek, temizlik, düzenleme vs işleri zaten rutin, geri kalan zamanlarda kitap, sohbet (yazarak ya da görüntülü), diziler ve filmler ile geçiyor zaman. Günün belirli saatlerinde haber izliyorum, özellikle akşamları, zaten gün içinde sosyal medyadan pek çoğunu takip